Caro v. ’t Kieftendorp, voorjager Joke van Ark

 

eigenlijk is honden trainen heel simpel, alleen het allermoeilijkste is om simpel te trainen

 

Daar gaan we dan….samen met Caro naar de Nimrod. Het is moeilijk uit te leggen hoe bijzonder dit is.

foto: jeroenfotografie.nl

foto: jeroenfotografie.nl

Caro komt uit een goed nest. Maar toen ze twee jaar was is de buurman over haar heengereden. Een ongeluk met grote gevolgen. Ze heeft meer dan een maand voor lijk gelegen. Niemand gaf er meer wat voor. Toen ze na ongeveer 5 à 6 weken voor het eerst uit zichzelf naar buiten ging was dat een geweldig moment. Yes ….. ze gaat het redden. We begonnen aan de weg omhoog.

Dat die weg omhoog naar de Nimrod zou leiden kwam niet eens in mij op. Het enige ‘zichtbare’ is nu nog dat ze haar staart niet boven horizontaal kan krijgen vanwege een gebroken staartwervel.
Ben zo trots op haar. Wat een veerkracht!!!

foto: jeroenfotografie.nl

foto: jeroenfotografie.nl

Onbegonnen werk is alleen dat werk waar je niet aan bent begonnen. Over alle jaren daarna kan ik wel een boek schrijven, maar dat gaan we nu niet doen. Nu is ze zesenhalf en gaan we samen op weg naar Biddinghuizen. Hieruit blijkt dat niets vanzelfsprekend is.

Ik hoop dat het een Nimrod wordt met eerlijke proeven zodat deelnemers en toeschouwers met een goed gevoel naar huis gaan.

Op deze plaats wil ik ook aandacht vragen voor nog iets wat niet vanzelfsprekend is.
En dat zijn alle mensen die het afgelopen seizoen zich hebben in gezet om de proeven mogelijk te maken. Zo kwam het voor dat op een proef twee mannen de hele dag in een bootje op het water in de regen zaten. Respect en dank! Ook gaat mijn dank naar Tonnie, Emmy en Cees.

Maar vooral: dank je wel lieve Caro voor alles wat je mij geleerd hebt terwijl ik jou iets aan het leren was. Komt in het boek.