Way of the world v.d. Loenense hoeve, voorjager Joep Brosky

Hoe gaaf dat Didas en ik mee mogen doen aan de 50ste editie van de Nimrod! We hebben hier zes jaar hard voor getraind en wat was het een mooie weg ernaartoe. Didas is mijn tweede hond en tweede ras. Met m’n eerste hond Naudy, een langhaar, heb ik in 2012 mee mogen doen aan de Nimrod. Nog steeds denk ik veel terug aan deze bijzondere hond die mij onder andere heeft gebracht waar ik nu sta.

foto Marjet Visser

Ik woon samen met mijn vrouw Naomi en zoontje Jake. Inmiddels heb ik ook een labrador, mijn derde hond en derde ras! Ik vind het leuk en interessant om met meerdere rassen te werken. Onder andere vanwege mijn eigen hondenschool die ik al weer vijf jaar met m’n hele team met veel plezier run.

Didas heb ik zo allround mogelijk proberen op te leiden, zo zet ik Didas ook in voor kinderen met een rugzakje. Ik vind het erg mooi en waardevol om dit te mogen doen.

foto Britt Steenkist

Verder hebben we op wedstrijd gebied aan alle soorten wedstrijden mee gedaan met goede resultaten. Zo hebben we aan de OWT finale mee mogen doen, een veldwedstrijd kwalificatie behaald en aan de IWT 2022 in Oostenrijk mee mogen doen. Vorig jaar hebben we de Gold Cup mogen winnen, hebben we voor het eerst mee gedaan aan de Champions Trophy en daar komt nu de Nimrod bij.

Al deze resultaten heb ik niet kunnen behalen zonder de steun en hulp van mijn geweldige team: Marit, Kirsten, Frans, Cor, Bas, Gerard, Max en Britt. Altijd stonden en staan ze klaar voor me. Ik heb echt een uniek team!

Verder heeft Ylvie, voedingsdeskundige Canis Vitalis, ons geholpen met de voeding. Didas zat begin dit jaar niet lekker in z’n vel. Ik kon maar niet achterhalen waar zijn plotselinge gedragsverandering vandaan kwam. Toen we gestart zijn met het voedingsadvies zagen we Didas weer helemaal opleven, wat een verschil met begin dit jaar. Daar zijn we haar ontzettend dankbaar voor!

Wim en Trudy wil ik ook graag bedanken voor dit geweldige hondje. We hebben de afgelopen zes jaar veel mee mogen maken samen en een speciale band opgebouwd. Verder is mijn familie mijn grootste supporter, die onvoorwaardelijk achter me staat!

Mijn allergrootste supporter, steun en toeverlaat is mijn vrouw. Elke morgen vroeg eruit om Didas de juiste voeding te geven en zij hield thuis alles onder controle wanneer ik weer ochtenden, middagen of dagen weg was om te trainen. Dankzij haar oneindige hulp en steun staan we op de Nimrod. Zonder haar had ik het niet gered. Alles moet kloppen, zo ook straks weer op de Nimrod.

Tja …. de 50ste Nimrod. Hoe bijzonder is dat om daar te mogen staan. We gaan ervan genieten! Laten we er met z’n allen: de organisatie, vrijwilligers, landgoed eigenaren, toeschouwers en wij als deelnemers een onvergetelijk Nimrod van maken.

Voor iedereen een plezierige dag en tot de 11de!