Ietje alias Abhy, voorjager Ingeborg Thoben

En dat met een Vizsla….?

Ik wilde 34 jaar geleden een Teckel, maar mijn man helaas niet. Tot we op de wintersport een Vizsla tegenkwamen. We waren beiden verkocht. Zo mooi, zo atletisch, zo’n mooie kleur en zo lief!

Zo kwam 33 jaar geleden onze eerste Vizsla. Mijn man deed de jachttraining, maar gewoon omdat het wel leuk was. Er volgden nog twee Vizsla’s, waarvan één uit een eigen gefokt nestje. Ook daarmee niet echt actief geweest. De kinderen nog klein, een drukke baan en ook nog trainen… was best veel.

foto: Ilse Brooijmans

Maar 8 jaar geleden was daar Abhy, ze viel me direct op. Het hele nest sliep, maar zij was in haar eentje druk met een bezem. Voor niks en niemand bang. Schotvast, alles op volle snelheid. Zowel in het water, als op het land.

foto: Patricia Kleinpenning

Dit enthousiasme heeft mij ook de nodige punten aftrek bezorgd, waarbij ik regelmatig te horen kreeg “en dat voor een Vizsla”!

De weg naar Nimrod 2021 was niet altijd makkelijk, in ons geval geldt echt…bloed, zweet en tranen, mijn zoons vonden het maar een rare hobby.

Maar dankzij dit enthousiasme, doorzettingsvermogen en veel trainen zijn we zover gekomen en hebben we ook zo veel plezier gehad!

De wijze lessen van mijn trainers: Emmy Rensen, Theo Wispelweij, Henk Harder, René Vels en Jan Weijers hebben mij hierbij geholpen.

Ik heb me voorgenomen om 8 november samen met Abhy er een mooie dag van te maken en vooral te genieten van wat we samen bereikt hebben.